Czasowe zawieszenie kształcenia w Szkołach Doktorskich
W sytuacji, w której stan zdrowia uniemożliwia studiowanie i dalszą pracę nad doktoratem, możesz zawnioskować o czasowe zawieszenie kształcenia — jest to odpowiednik urlopu zdrowotnego z poprzednich etapów studiowania.
Ty określasz wymagany czas trwania zawieszenia, zwykle jest to minimum semestr. Podczas trwania zawieszenia nie biegną terminy określone w IPB (Indywidualnym Planie Badawczym).
Łączny okres zawieszenia kształcenia nie może być dłuższy niż dwa lata.
O czasowe zawieszenie kształcenia wnioskujesz do Dyrektora Szkoły Doktorskiej.
Ważne! Musisz w ciągu miesiąca od dnia zakończenia okresu zawieszenia kształcenia złożyć oświadczenie o podjęciu zawieszonego kształcenia. Jeżeli nie dotrzymasz tego terminu, Szkoła uzna to za rezygnację z kształcenia.
Przyczyny czasowego zawieszenia kształcenia
Zgodnie z § 41 Regulaminu Szkół Doktorskich Dyrektor na twój wniosek może zawiesić kształcenie na czas:
W tych wypadkach zostaje zachowane twoje prawo do stypendium.
- urlopu macierzyńskiego;
- urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego;
- urlopu ojcowskiego oraz urlopu rodzicielskiego;
Bez otrzymywania stypendium kształcenie możesz zawiesić w przypadkach takich jak:
- konieczność realizacji projektu badawczego finansowanego ze środków przyznanych w trybie konkursowym, w szczególności przez Narodowe Centrum Nauki, Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, Narodową Agencję Wymiany Akademickiej lub Fundację na Rzecz Nauki Polskiej;
- realizacja wyjazdów naukowych, w szczególności staży badawczych;
- czasowa niezdolność do realizacji kształcenia z powodu choroby;
- konieczność sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny lub nad dzieckiem do 6. roku życia, lub posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności.
